روز جهانی کارگر در راه است با کوله باری از سرکوب و بازداشت و اعدام برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه

روز جهانی کارگر در راه است با کوله باری از:

سرکوب و بازداشت و اعدام برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه

در آستانه اول ماه مه و روز جهانی کارگر، دولت جمهوری اسلامی ایران برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه با سرعتی غیر قابل تصور به تشدید سرکوب، بازداشت، زندان  و حتی اعدام پرداخته و با این اعمال جنایتکارانه سعی در ممانعت و پیشگیری از اعتراض های مردم و جوامع کارگری بر علیه فقر و گرسنگی و حضورشان در روزجهانی  کارگر دارد، در ادامه اینگونه برنامه ریزی های ضد بشری علاوه بر راه انداختن موج دیگری از اعدامها، دستگیری تعداد بیشتری از فعالان حقوق بشر مخصوصا فعالین کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی را نیز در دستور کار قرار داده است و با سند سازی از دست آویزهای واهی و بهانه های مختلف به صدور احکام سنگین برای زندانیان در بند آنان روی آورده از جمله: اعتراضات زندانیان به شیوع ویروس کرونا در زندان ها بهانه ای شده است برای اعدام های جمعی و عجولانه تا بدانجا که طی دوهفته اخیر و به دنبال اعدام مصطفی سلیمی، بیش از۲۳ نفر دیگر با کمتر از ۴۰ سال سن را اعدام کرده اند که سه نفر از اعدام شده گان کودکان مجرمی بوده اند که قبل از ۱۸ سالگی بازداشت و محاکمه شده اند و یا برخی از اعدام شده گان به رغم رضایت شاکیان و بخشش متهم به چوبه دار آویخته شده اند ازجمله: مجید اسماعیل‌زاده، شایان سعید پور و سینا محمدی کودکان مجرم و یا زندانی سیاسی عبدالباسط دهانی بلوچ در زاهدان و اسامی تعداد دیگری از آنان که بنا برحکم ضد انسانی اعدام، جان باخته اند: محسن رضاییان، علی‌رضا آریایی، حسین طاهری، مولا مولایی، حمیدرضا اصغرپورماسوله، مصطفی قیاسوند، مهدی عاصمی، آنا دردی بابایی، لقمان احمد پور، تورج مرادحاصلی، محمد حقیقت‌نژاد، رامیار مخلص، واحد فیضی، علی شیخانی، مجتبی حایری  و جمال جعفری‌نسب است گفتنی است نامبرده گان افرادی هستند که رسانه های رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران به معرفی و انتشار خبر اعدام آنان پرداخته است و چه بسیارند افرادی که بطور مخفیانه اعدام می شوند زیرا بطورمعمول ۷۵ درصد اعدام های انجام شده در ایران توسط خبرگزاری های دولتی و یا قوه قضائیه گزارش نمی‌شوند.

علاوه براعدامها دستگیری و احضار مجدد زندانیان و فعالین نیزیکی دیگر از موارد ایجاد جو وحشت و اضطراب و از جمله ترفندهای جدید دولتی است و فراخواندن ناهید خداجو فعال کارگری بازنشسته برای تحمل ۶ سال حبس توسط بیدادگاه قضائیه شاهدی است بر این ادعا، اقدامی که حتی بدون انجام پروسه قانونی دردستگاه قضایی شامل برگزاری دادگاه تجدیدنظر،حضور متهم به همراه وکیل،حق دفاع و….انجام شده است یعنی بصورت شفاهی هنگام احضار حکم را به او ابلاغ کرده اند، همین و بس.

حضور در تجمع اعتراضی روز کارگر سال گذشته تنها جرم ناهید خداجو برای تحمیل ۶ سال زندان است.