مسیح علینژاد : امروز دومین جلسه دادگاه برادرم نیمه برگزار شد و او دوباره در مورد فعالیت‌های خواهرش محاکمه شد. این گزارشی است از یک #حکومت_گروگانگیر
سعید دهقان وکیل او‌نوشته:
دومين جلسه دادگاه عليرضا علي نژاد هم به سرنوشت دادگاه اول دچار شد تكرار ادعاهاي كلي نيمه تمام ماندن به دليل عدم حضور كارشناس پرونده! نتيجه: ادامه بازداشتِ «موقت» در ماه دهم! زمان بازداشت، «رايان» هنوز يكساله نشده بود، الان در آستانه دوسالگي است.» شرم آور است و ظالمانه که به برادرم فشار می‌آورند تا مثل برخی دیگر از اعضای فامیل از خواهرش اعلام برائت کند تا آزاد شود.
سپاه هم ده ماه علی را از کودکان خردسالش دور کرده و او را به نام «بازداشت موقت» تحت شکنجه روانی قرار داده تا علی از فعالیت‌های خواهرش در خارج کشور اعلام برائت کند. سعید دهقان وکیل برادرم پیشتر هم نوشته بود که اولین جلسه دادگاه علی علینژاد به ریاست قاضی مقیسه هم به فعالیت های‌خواهرش مسیح علینژاد گذشت.
سوالم این است: اگر این کار نامش گروگانگیری نیست، پس چیست؟ اگر جدا کردن یک پدر از کودکان خردسالش نه به جرم فعالیت‌های خودش بلکه به جرم فعالیت‌های دیگری، شکنجه روانی تمام اعضای یک خانواده نیست، پس چیست؟
من فرسنگ‌ها دور از ایران دقیقا چه باید بکنم که خانواده‌ام از شر این حکومت گروگانگیر خلاص شوند؟ ساکت شوم؟ دیگر با خانواده‌ی کشته شدگان و زندانیان این حکومت مصاحبه نکنم؟ دیگر سراغ کسانی که مورد اسیدپاشی قرار گرفته‌اند نروم و در مورد زنانی که به جرم نه گفتن به قوانین داعشی کتک می‌خورند و زندانی می‌شوند، حرف نزنم؟ حکومت با تحت فشار قرار دادن خانواده‌ی یک روزنامه نگار و یک فعال مدنی دقیقا چه پیام دیگری باید به جهان بدهد؟ این گروگانگیری اولین بار نیست اما خانواده چند روزنامه نگار و فعال مدنی را سراغ دارید که ده ماه به جرم فعالیت یکی دیگر در بازداشت موقت سپاه باشند و حتی با قید وثیقه آزادش نکنند و در دادگاه هم به جرم فعالیت یکی دیگر مورد سوال قرار گیرند؟
سپاهی که به مسافران در آسمان و به معترضان در خیابان شلیک کرده، زندانیان را سالها شکنجه کرد برای گرفتن اعتراف اجباری. و اصلاح‌طلبان لباس همین سپاه را پوشیدند و ظریف و روحانی برای همین سپاه هشتگ حمایتی زدند. یک ملت گروگان است برای برائت جستن از خویش! برادرم علی فقط یک نمونه است که سپاه و دستگاه قضایی و مجلس و دولت با همدستی هم او را ده ماه در بازداشت موقت شکنجه روانی کردند تا از خواهرش اعلام برائت کند ...
دومين جلسه دادگاه عليرضا علي نژاد هم به سرنوشت دادگاه اول دچار شد تكرار ادعاهاي كلي نيمه تمام ماندن به دليل عدم حضور كارشناس پرونده! نتيجه: ادامه بازداشتِ «موقت» در ماه دهم! زمان بازداشت، «رايان» هنوز يكساله نشده بود، الان در آستانه دوسالگي است.» شرم آور است و ظالمانه که به برادرم فشار می‌آورند تا مثل برخی دیگر از اعضای فامیل از خواهرش اعلام برائت کند تا آزاد شود.
سپاه هم ده ماه علی را از کودکان خردسالش دور کرده و او را به نام «بازداشت موقت» تحت شکنجه روانی قرار داده تا علی از فعالیت‌های خواهرش در خارج کشور اعلام برائت کند. سعید دهقان وکیل برادرم پیشتر هم نوشته بود که اولین جلسه دادگاه علی علینژاد به ریاست قاضی مقیسه هم به فعالیت های‌خواهرش مسیح علینژاد گذشت.
سوالم این است: اگر این کار نامش گروگانگیری نیست، پس چیست؟ اگر جدا کردن یک پدر از کودکان خردسالش نه به جرم فعالیت‌های خودش بلکه به جرم فعالیت‌های دیگری، شکنجه روانی تمام اعضای یک خانواده نیست، پس چیست؟
من فرسنگ‌ها دور از ایران دقیقا چه باید بکنم که خانواده‌ام از شر این حکومت گروگانگیر خلاص شوند؟ ساکت شوم؟ دیگر با خانواده‌ی کشته شدگان و زندانیان این حکومت مصاحبه نکنم؟ دیگر سراغ کسانی که مورد اسیدپاشی قرار گرفته‌اند نروم و در مورد زنانی که به جرم نه گفتن به قوانین داعشی کتک می‌خورند و زندانی می‌شوند، حرف نزنم؟ حکومت با تحت فشار قرار دادن خانواده‌ی یک روزنامه نگار و یک فعال مدنی دقیقا چه پیام دیگری باید به جهان بدهد؟ این گروگانگیری اولین بار نیست اما خانواده چند روزنامه نگار و فعال مدنی را سراغ دارید که ده ماه به جرم فعالیت یکی دیگر در بازداشت موقت سپاه باشند و حتی با قید وثیقه آزادش نکنند و در دادگاه هم به جرم فعالیت یکی دیگر مورد سوال قرار گیرند؟
سپاهی که به مسافران در آسمان و به معترضان در خیابان شلیک کرده، زندانیان را سالها شکنجه کرد برای گرفتن اعتراف اجباری. و اصلاح‌طلبان لباس همین سپاه را پوشیدند و ظریف و روحانی برای همین سپاه هشتگ حمایتی زدند. یک ملت گروگان است برای برائت جستن از خویش! برادرم علی فقط یک نمونه است که سپاه و دستگاه قضایی و مجلس و دولت با همدستی هم او را ده ماه در بازداشت موقت شکنجه روانی کردند تا از خواهرش اعلام برائت کند ...
No comments:
Post a Comment